30 Ιανουαρίου 2009

Το Δέντρο της Ζωής



Κοντοστάθηκε σιωπηλός ο Γκρίζος Άρχοντας που τα σύννεφα επιβλέπει επιστρέφοντας από το ταξίδι του, τον ήλιο σε μια από τις φευγαλέες συναντήσεις του με το φεγγάρι για να αφήσει να φωτίσουν τον ουρανό μια στιγμή, την έναρξη του συμβουλίου να σημάνουν..

Τώρα που ανήσυχη είναι όλη η πλάση και τα ζώα ψιθυρίζουν ανείπωτα μυστικά..
Τρέμουν για όσα θα συμβούν..

Τα δέντρα με τις λιγοστές δυνάμεις τους μετέφεραν το μήνυμα, με την βοήθεια του ανέμου, μέσα από το θρόισμα των φύλλων. Οι ποταμοί με την ηχώ των αδύναμων ρευμάτων τους το ταξίδεψαν στην θάλασσα. Και οι κόκκοι άμμου το έσπειραν στους τέσσερις ορίζοντες.

Και να που κατέφθασαν, σκεπτικοί, οι γέροντες πλέον φύλακες, από όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Οι νεράιδες του νερού άφησαν τη λίμνη και πήραν τις θέσεις τους και αυτές μαζί με τα ξωτικά του δάσους πλάι τους στην κοιλάδα της Φρίγκα..αδημωνούν..

Σημαντικές οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν..Λίγος ο χρόνος που απομένει..

Το Δέντρο της Ζωής αργοσβήνει..

Κιτρινισμένα, αρρωστιάρικα, τα λιγοστά του φύλλα κρατιούνται μετα βίας.
Απ’ τον κορμό του στάζει η ρητίνη σαν το δάκρυ..
Οι ρίζες του πια δεν μπορούν να το στηρίξουν..

Θλίβει το τραγούδι που ακούγεται από άκρη σε άκρη στον κήπο της Μητέρας Γης..

Μεγάλο το κόστος και η ζημιά της ασύδωτης εκμετάλλευσης ανεπανόρθωτη φαντάζει..
Χάθηκε πολύτιμος χρόνος που δεν μπορεί να αναπληρωθεί..

Μόνο με την βοήθεια των ανθρώπων πια μπορεί να σωθεί..
Μόνο με αγάπη και φροντίδα το δέντρο της ζωής ίσως και πάλι να ανθίσει..
Μα ποιός να τους διδάξει;

Κουράστηκε και η φύση να προσπαθεί..

28 Ιανουαρίου 2009

Proximity

Ο καλός μου jkοk ο skroytzakos, το γλυκό skouliki, και ο φοβερός ομοϊδεάτης (Παναθηναϊκός ντεεεε) laplace78 με τίμησαν με το βραβείο Proximidade.

** Ένα ευχαριστώ και στον tzonako που με τίμησε:-)



---------------- > * < -----------------

Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής: Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα στον χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν φίλους και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται για βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες. Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς! Proximidade is described as follows: This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!


Αυτό το βραβείο για Blog, πρέπει να δοθεί σε οκτώ αγαπημένους σας bloggers, και οι οποίοι με τη σειρά τους, θα το προτείνουν πάλι με τη σειρά τους, σε οχτώ αγαπημένους bloggers ο καθ' ένας τους κ.ο.κ.

This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade in your announcement blog.

---------------- > * < -----------------

Καθώς μπορώ μόνο οκτώ να επιλέξω, με τυχαία σειρά, θα προτείνω τους :
Tzonakos
Stardust30
Ελένη Δαφνίδη
Marianaonice
Skouliki Underground
Άνεμος
Κούκος
Trellos tou xoriou

:-)

22 Ιανουαρίου 2009

Puzzle




Μια αφορμή, μια επαφή, η οικειότητα..
Η επικοινωνία που αναπτύσσεται, ο ενθουσιασμός..
Είναι παιχνίδια του μυαλού;
Αξίζει να παραδοθεί ή μήπως πρέπει να αμυνθεί;
Λεπτές οι ισσοροπίες, και τα όρια δυσδιάκριτα
Εικόνες πλάθει το μυαλό
Πολλές οι προσδοκίες
Επιθυμία..
Αγωνία..
Προσμονή..
Αισθήματα που δεν μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν..
Όλα μοιάζουν να παίρνουν άλλη διάσταση
Σαν κομμάτια στο ίδιο puzzle, που περιμένουν να συναρμολογηθούν..
Και όμως κάποια μοιάζουν τόσο μεταξύ τους
Πως να τα ξεχωρίσεις;
Πως να βεβαιωθείς;
Πως να τα διακρίνεις ώστε με τρόπο να τα τοποθετήσεις, την εικόνα ξεκάθαρη να δεις;

16 Ιανουαρίου 2009

Κύκλος Ζωής




Κάθε που αλλάζει χρώμα ο ουρανός,
και ο αέρας χαρίζει πνοή..
Κάθε που αρχίζει νέα μέρα..
Που το φεγγάρι χάνεται,
και ο ήλιος ξεπροβάλλει..
Κάθε που την ματιά πλημμυρίζουν εικόνες,
και το μυαλό γεμίζει με νέες σκέψεις..
Τα συναισθήματα θυμίζουν στην καρδιά πως να χτυπά..
Το σκοτάδι διαδέχεται το φως..
Την θλίψη η προσμονή..
Και η ελπίδα που έμοιαζε να σβήνει,
γεννάται και πάλι..

1 Ιανουαρίου 2009

Ευχή σε ένα αστέρι




Κάθε που πέφτει ένα αστέρι κάνουμε μια ευχή..
Για μέρες καλύτερες, χαρούμενες, όμορφες στιγμές και χαμόγελα..
Ζητάμε, ευχόμαστε, περιμένουμε, θέλουμε..
Μα ίσως ξεχνάμε το σημαντικότερο όλων..
Δεν ευχόμαστε να γίνουμε ΕΜΕΙΣ καλύτεροι άνθρωποι, να προσφέρουμε ΕΜΕΙΣ τα καλύτερα και να αγαπάμε ΕΜΕΙΣ περισσότερο και να το δείχνουμε, να μην φοβόμαστε..
Ίσως ζητάμε και έναν καλύτερο κόσμο, μα ξεχνάμε ότι στο χέρι μας είναι να τον αλλάξουμε, αρκεί να το θέλουμε πραγματικά..

Αυτό εύχομαι εγώ λοιπόν..

Να γίνουμε ΕΜΕΙΣ καλύτεροι, αν θέλουμε να γίνει και ο κόσμος μας καλύτερος!!