Του μυαλού ταξίδια

Σαν διαμάντια οι δροσοσταλιές στα φύλλα..
Το χώμα αφράτο, νωπό..
Πίσω από τα σύννεφα προβάλλει το φεγγάρι..
Και στα νερά της λίμνης καθρεφτίζονται τα λιγοστά αστέρια..

Χρώματα, σκηνές μαγικές..

Και κάπου εκεί, βρέθηκα να πλανιέμαι και εγώ..

Πλημμυρίζουν συναισθήματα την καρδιά..
Λόγια δεν μένουν να περιγράψουν όσα νοιώθει..
Μικρές και ανάξιες οι λέξεις να χαρακτηρίσουν τόση ομορφιά..

Ταξιδεύει μαζί τους το μυαλό, αδειανό από κάθε σκέψη, σε μέρη άγνωστα, ονειρεμένα..

Now, let the day
Just slip away
So the dark night may watch over you
Velvet, blue
Silent, true
It embraces your heart and your soul
Nocturne

Never cry - never sigh
You don't have to wonder why
Always be - always see
Come and dream the night with me
Nocturne

Have no fear
When the night draws near
And fills you with dreams and desire
Like a child asleep
So warm, so deep
You will find me there waiting for you
Nocturne

We will fly - claim the sky
We don't have to wonder why
Always be - always see
Come and dream the night with me
Nocturne

Though darkness lay
It will give way
When the dark night delivers the day
Nocturne

Ζωή / Θάνατος

Πόσο άραγε κοστολογείται η Ζωή;
Αγαθό υπέρτατο που όμως κάποιοι μοιάζουν να αγνοούν την αξία του..

Κατακρεουργούν ψυχές, δεν τους αγγίζουν οι κραυγές απελπισίας
Προσοχή δεν δίνουν στις παρακλήσεις ελέους
Σκορπούν τον πόνο, τον θάνατο, χωρίς κανένα ενδοιασμό..
Στρέφουν το βλέμμα αλλού, δεν βλέπουν την ζωή που στα αζήτητα αργοσβήνει

Τα χέρια τους το αίμα βάφει..

Ο Άνθρωπος..
Σκεπτόμενος, με αξίες και ηθική..
Το ανώτερο ον..
Το χείριστο όλων..

Αυτοί είμαστε άραγε;
Για αυτά είμαστε ικανοί;