Είναι αλήθεια, ότι αυτή εδώ η "γωνίτσα" αποτέλεσε για εμένα το σημειωματάριο των βαθύτερων σκέψεων μου, το απάγκιο μου..
Είναι επίσης αλήθεια ότι όταν ξεκίνησα να γράφω σε καμία περίπτωση δεν περίμενα (τόσης) αποδοχής..
Και είναι αλήθεια ότι στην αρχή με "τρόμαξε" το γεγονός ότι τόσοι, διαφορετικοί, άνθρωποι ''πρόσεξαν" την γραφή μου και όσα όλες αυτές οι αναρτήσεις είχαν να πουν..
Είναι ακόμη αλήθεια ότι μέσα από εδώ γνώρισα, έστω και διαδικτυακά, πολλά και αξιόλογα άτομα με τα οποία και εδώ μα και σε διάφορα άλλα blogs-σημειωματάρια συζητήσαμε, αγανακτήσαμε,γελάσαμε, ανταλλάξαμε πολλές απόψεις, ιδέες, γνώμες...
Τέλος, η μεγαλύτερη μου αλήθεια είναι ότι, κάπου εδώ σε αναρτήσεις, ή τριγύρω σε διάφορα ποστ, έχω αφήσει πολλά κομμάτια μου..
Για όλα αυτά λοιπόν, θα ήταν μεγάλο ψέμα αν πω ότι με κούρασε, ότι βαρέθηκα, ή ότι δεν θέλω πια να συμμετέχω..
Θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι αυτή η επαφή μας δεν μου έχει λείψει..Το αντίθετο μάλιστα..
Θα ήταν λοιπόν, για όλα τα παραπάνω και χίλιους ακόμη λόγους, λάθος να "αφήσω" αυτήν εδώ την γωνίτσα μου και να αποχωριστώ, αποκοπώ από όλα αυτά..
Δυστυχώς, ή ευτυχώς, απέχω λόγω πολλών υποχρεώσεων που δεν μου άφηναν ούτε λιγοστό ποιοτικό χρόνο ώστε να τον αφιερώσω εδώ..
Θέλω όμως το συντομότερο δυνατόν, και υπόσχομαι, να επιστρέψω (μια αρχή και αυτή εδώ η ανάρτηση), και σύντομα να βρεθούμε να τα λέμε πάλι όλοι είτε εδώ είτε σε οποιαδήποτε άλλη "γωνίτσα"..Γιατί σίγουρα έχουμε πολλά ακόμη να πούμε..
Μέχρι τότε, σας αφήνω εδώ μια καλησπέρα μου, χρωματιστή, με όλους τους συνδυασμούς της παλέτας μου και ένα ευχαριστώ για την μέχρι τώρα συντροφιά..:-)
Εις το επανιδείν
:-)
