16 Ιανουαρίου 2009

Κύκλος Ζωής




Κάθε που αλλάζει χρώμα ο ουρανός,
και ο αέρας χαρίζει πνοή..
Κάθε που αρχίζει νέα μέρα..
Που το φεγγάρι χάνεται,
και ο ήλιος ξεπροβάλλει..
Κάθε που την ματιά πλημμυρίζουν εικόνες,
και το μυαλό γεμίζει με νέες σκέψεις..
Τα συναισθήματα θυμίζουν στην καρδιά πως να χτυπά..
Το σκοτάδι διαδέχεται το φως..
Την θλίψη η προσμονή..
Και η ελπίδα που έμοιαζε να σβήνει,
γεννάται και πάλι..

32 σχόλια:

Laplace είπε...

καλησπερα Λινακι!
καλα εισαι?
πολυ αισιοδοξο!!!μου εφτιαξες την διαθεση :)
καλο ΠΣΚ να εχεις :)

Λινα είπε...

Καλησπέρα laplace78 μου,
Καλά είμαι(επανήλθα),σε ευχαριστώ..εσύ;:-)
Χρειαζόμαστε κάπου κάπου κάτι να πιαστούμε, να θυμηθούμε, γιατί όχι να παίρνουμε δύναμη..
:-)

marianaonice είπε...

"...Το σκοτάδι διαδέχεται το φως..
Την θλίψη η προσμονή..
Και η ελπίδα που έμοιαζε να σβήνει,
γεννάται και πάλι.."

Γεννάται αλήθεια;;
Πολύ θέλω να το πιστέψω αυτό, αλλά...

Νάσαι καλά Λίνα!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KAΛΗΣΠΕΡΑ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.ΠΟΛΥ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ.

Λινα είπε...

Καλησπέρα marianaonice μου, τι κάνεις; ελπίζω να είσαι καλά!
(Ανα)γεννάται η ελπίδααρκεί να το πιστέψει κανείς, να προσπαθήσει..
Τίποτα δεν μπορεί να συμβεί αν δεν έχουμε την θέληση..
:-)

Λινα είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ jk μου,
Να ΄σαι καλά..

*Την καλησπέρα μου γλυκιέ μου skroutzako:-)

Skouliki είπε...

μου θυμισες μια μαντιναδα

"Συμβαίνει μερικές φορές
στο πέρασμα του χρόνου
να περιμένουν οι χαρές
στον τελειωμό του πόνου "

καλησπερα

Ονειροφερμένος είπε...

καθε που αναπνεεις αερα που σε πνιγει.. καθε που ο ηλιος σε τυφλωνει με σκοταδι.. γεννιεσαι σε κοσμο αορατο.. φιλικο.. καρτερικο.. μοναχος ουρανος..
βγαζουν νοημα οι λεξεις οταν ελπιζεις οτι θα καταλαβεις..

marianaonice είπε...

Καλά είμαι Λίνα μου.
Προσπαθώ και το παλεύω...
Και δεν παραιτούμαι, όσο κι αν απελπίζομαι...
Καλό σου βράδυ καλή μου!
:)

Λινα είπε...

Έτσι ακριβώς skoulikaki μου,
Σοφά τα λόγια..


*Καλησπέρα γλυκιά μου..:-)

Λινα είπε...

Υπάρχει πόνος και θλίψη, μα υπάρχει και χαρά, ελπίδα..
Μέσα στο σκοτάδι μια μικρή αχτίδα φωτός Ονειροφερμένε μου..
Μην στρέφεις το βλέμμα αλλού, άσε τον εαυτό σου να το δει καλέ μου..


*την καλησπέρα μου:-)

Λινα είπε...

Δύσκολο marianaonice μου, το ξέρω, μα να μην παραδίνεσαι, πρέπει βρίσκεις τον τρόπο να αντέχεις..

*Καλό βράδυ και σε εσένα γλυκιά μου:-)

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Λινάκι.Σκοτάδι στις ψυχές μας δυστυχώς οι περισότεροι,και προσμαίνουμε το φώς της ελπίδας,της ζωής.Κάθε ημέρα απομακρυνόμαστε ο ενας απο τον αλλον.Διώχνουμε το φώς,τον ήλιο! Συνεφιά στις ψυχές μας και ομίχλη.Και τώρα εσύ προσπαθείς να τα διώξεις με τις ομορφιες που γράφεις.. :-)

Skouliki είπε...

καλησπερα :)

παντως σκεψου μηπως τα πραγμτα ειναι αντιστροφα λιγο

δηλαδη αν εμεις νομιζουμε οτι η ελπιδα ειναι καλη και μηπως στην ουσια σε ενα ας πουμε παραλληλο συμπαν ειναι αυτη που τελικα μας πληγωνει εφοσον μας κανει να αντιλαμβανομαστε οτι ποτε δεν θα συμβει αυτο που ονειρευομαστε

λεω μηπως..

Λινα είπε...

Καλησπέρα mathaio μου,
Ακούγεται ίσως δύσκολο, και είναι, μ δεν είναι και ακατόρθωτο..
Μια στιγμή, μια σκέψη, ίσως και μια διαφορετική ματιά, η αλλαγή μέσα από τον κάθε ένα μας αρκούν αν όχι για να αντιστρέψουμε όλο το "κακό" που αφήνουμε να συμβαίνει γύρω μας του λάχιστον να το περιορίσουμε..
:-)

Λινα είπε...

Συμβαίνει καμιά φορά αυτό που λες σκουλίκι μου, όταν ελπίζουμε στο άπιαστο, όταν προσδοκούμε το αδιανόητο..
Μικρούς στόχους όμως σαν βάζουμε, και μικρά βήματα πρέπει να κάνουμε, σιγά σιγά ώστε να "χτίζουμε" για όσα προσδοκούμε που με τον καιρό θα γίνονται..

*Καλησπέρα:-)

Eleni Dafnidi είπε...

Είναι αυτή η αισιόδοξη γωνίτσα που υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο.
Εκεί που βρίσκει πάντα τη δύναμη να ξαναρχίζει και να προχωρά.
Αλίμονο αν αυτές οι σκέψεις δεν υπήρχαν μέσα μας.

Καλό σου βράδυ Λινάκι.

Aνεμος είπε...

Το σκοτάδι διαδέχεται το φως..
Την θλίψη η προσμονή..
Και η ελπίδα που έμοιαζε να σβήνει,
γεννάται και πάλι.. ποσο ελπιδοφόρο

Ανώνυμος είπε...

Τί ομορφιές είναι αυτές Λίνα μου;
Ο αέναος κύκλος της ζωής..Καλά η ζωγραφιά είναι υπέροχη..
Πάντα στη ζωή μας η αισιοδοξία πρέπει να άρχει των σκέψεών μας, πάντα το χαμόγελο να είναι βασικός μοχλός των πράξεών μας.
Βέβαια μπορεί ενίοτε να μην συμβαίνει αυτό όμως όταν οι δικές μας συναισθηματικές μπαταρίες αδειάζουν τότε δανειζόμαστε από το πλεόνασμα των φίλων μας και όταν επανέλθει η ισορροπία χαρίζουμε το περίσσευμα στους γύρω μας.

Λινα είπε...

Ακριβώς..
Είναι το "απάγκιο" μας Ελένη μου..
Εκεί όπου βρίσκεται μια αχτίδα φωτός, τέτοια, ικανή να θερμάνει την ψυχή στην παγωνιά..

*Καλησπέρα γλυκιά μου, ελπίζω να είσαι καλά..
Φιλιά
:-)

Λινα είπε...

Καλησπέρα Άνεμε μου,
Είναι ελπιδοφόρο, μα περισσόερο από όλα είναι και το νόημα της ζωής..
Γιατί αυτή είναι η ζωή μας, πόνος και χαρά, απογοήτευση και ελπίδα..
Όλα σε δόσεις..
:-;

Λινα είπε...

Σε ευχαριστώ stardust30 μου, αν και δεν είναι δική μου η εικόνα, απλά την "πείραξα" λίγο..
><:-)
Χωρίς μια νότα αισιοδοξίας, χωρίς μια ελπίδα είναι αλήθεια δεν μπορεί να υπάρξει ζωή..
Κιαν όπως λες, οι συνθήκες μας στερούν τις δικές μας, πάντα μπορούμε να στηριχτούμε στους φίλους, τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ακόμη και σε αγνώστους, στους διπλανούς μας, για να τα βρούμε..
Δεν είναι δύσκολο, αρκεί να έχουμε τα μάτια και την καρδιά μας ανοιχτά, να είμαστε δεκτικοί..

*Καλησπέρα καλέ μου:-)

Κούκος είπε...

Και η ελπίδα που έμοιαζε να σβήνει,
γεννάται και πάλι..

Χρειάζεται η αισιοδοξία στη ζωή μας, αλλά πολύ βοβάμαι ότι η γνώση της κλέβει συνέχεια ζωτικό χώρο...

Απόστολος Σαμπαζιώτης είπε...

χαίρομαι όταν διαβάζω αισιόδοξους στίχους.. από το σκοτάδι έρχεται το φως πάντα, έτσι δεν είναι; την καλημέρα μου!

Λινα είπε...

Μόνο όταν γίνεται δεκανίκι, όταν δεν παλεύουμε και δεν προσπαθούμε οι ίδιοι..

*Καλημέρα Κούκε μου:-)

Λινα είπε...

Καλημέρα Απόστολε, σε ευχαριστώ για την επίσκεψη, καλώς ήλθες..
Σημαντική για όλους, αποτελεί πηγή δύναμης η αισιοδοξία για να συνεχίζουμε στα δύσκολα, να αντέχουμε..να περιμένουμε το φως..
:-)

Skouliki είπε...

ναι συμφωνω και εγω χτιζω ..και ερχεται ο καιρος και χαιρομαι με τα αποτελεσματα ..οστοσο ειμαι προετοιμασμενη για οποιοδηποτε αποτελεσμα οποιουδηποτε κυκλου και αν ερθει

καλησπερονια :)

Όναρ είπε...

Κύκλος..κι ευτυχώς όχι φαύλος..όπως πολύ άλλοι στη ζωή μας..Καληνύχτες αισιόδοξες..

Λινα είπε...

Χτίζεις με κόπο για όσα θέλεις, προσδοκίες και επιθυμίες, ελπίδες και κάπου πίσω, στην άκρη του μυαλού, μια ενδόμυχη σκέψη.. μια πιθανότητα να σε οδηγήσουν αλλού τα βήματα σου..δεν είναι όμως ανασφάλεια, μα γιατί ξέρεις ότι η ζωή κάποιες φορές αλλιώς τα φέρνει..

Μακάρι να σε οδηγούν πάντα σωστά τα βήματα σου γλυκιά μου..:-)

*Καλημέρα σκουλικάκι μου:-):-)

Λινα είπε...

Κύκλος ζωής, προσμονής και ελπίδας, ότι όλα θα πάνε καλά..
Ότι κάτι θα αλλάξει..

Μακάρι να αλλάζουν προς το καλύτερο Όναρ μου!

*Καλημέρες που προσμένουν στα καλύτερα:-)

tzonakos είπε...

Λινα καλημερα.
Το πινέλο σου ζωγραφίζει ακόμα.
Καλά κάνει.
Μου αρέσει πολυ και ναι, η καρδιά ακόμα χτυπά κι ο ουρανός αλλάζει χρώματα και είμαστε ακόμα εδω.
Πολλά φιλιά και συγνώμη που χάθηκα λιγάκι :)

Λινα είπε...

Μόνο του το πινέλο ζητά να αποτυπώσει όσα γεννούνται στο μυαλό, όλες τις σκέψεις και (συν)αισθήματα..

Αλλάζει χρώμα κάθε λίγο ο ουρανός, και όψη τα όνειρα που κάνουμε..
Μακάρι να μπορούμε να τα βλέπουμε πάντα καλέ μου..

*καλησπέρα tzonako μου..

Υ.Γ. Να μην ζητάς συγγνώμη, όλοι κάποια στιγμή για λόγους διάφορους "χανόμαστε"..
Το σημαντικό είναι να επιστρέφουμε όμως!!:-)