22 Ιανουαρίου 2009

Puzzle




Μια αφορμή, μια επαφή, η οικειότητα..
Η επικοινωνία που αναπτύσσεται, ο ενθουσιασμός..
Είναι παιχνίδια του μυαλού;
Αξίζει να παραδοθεί ή μήπως πρέπει να αμυνθεί;
Λεπτές οι ισσοροπίες, και τα όρια δυσδιάκριτα
Εικόνες πλάθει το μυαλό
Πολλές οι προσδοκίες
Επιθυμία..
Αγωνία..
Προσμονή..
Αισθήματα που δεν μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν..
Όλα μοιάζουν να παίρνουν άλλη διάσταση
Σαν κομμάτια στο ίδιο puzzle, που περιμένουν να συναρμολογηθούν..
Και όμως κάποια μοιάζουν τόσο μεταξύ τους
Πως να τα ξεχωρίσεις;
Πως να βεβαιωθείς;
Πως να τα διακρίνεις ώστε με τρόπο να τα τοποθετήσεις, την εικόνα ξεκάθαρη να δεις;

28 σχόλια:

Laplace είπε...

Λινα μου,καλημερα!
πολυ απλα δεν μπορεις..
συνηθως βλεπεις το παζλ σχηματισμενο στην φαντασια σου κ ειναι μια εικονα που παντα ηθελες να δεις..κ συνηθως οταν το συμπληρωνεις,δεν εχει καμια σχεση με την αρχικη εικονα..

Skouliki είπε...

τα κρυμμενα αισθηματα παντα προσδιοριζουν το αποτελεσμα χωρις εμας για πρωταγωνιστες ..
εφοσον εμεις εχουμε την ταση να κοιταμε τα επιφανειακα κομματια της ζωης μας ...

Λινα είπε...

Κάτι μας οδηγεί ώστε να πλάθουμε εικόνες στο μυαλό..
Πως μπορεί όμως κανείς να σταθμίσει το ιδεατό από την πραγματικότητα;

*Καλημέρα laplace78 μου:-)

Λινα είπε...

Φταίμε όμως αλήθεια εμείς μόνο για αυτό σκουλίκι μου;
Προσπαθείς να εκμαιεύσεις όσες περισσότερες πληροφορίες μπορείς, μα επί της ουσίας παίρνεις μόνο όσα σου προσφέρονται, και βάσει αυτών δημιουργείς εικόνες..
Πως να προφυλάξεις τον εαυτό σου; Πως να αναγνωρίσεις το λάθος από το σωστό;

*Καλημέρα γλυκιά μου:-)

stardust30 είπε...

Λίνα μου αν πρέπει κανείς να παραδοθεί ή να αμυνθεί εξαρτάται από την θεώρηση που έχει για την ζωή.
Αν είναι άνθρωπος που θέλει να ζει την κάθε του μέρα σαν να'ναι τελευταία τότε θα πρέπει να παραδοθεί κι ό,τι θέλει ας γίνει.
Μόνον οι άνθρωποι που ξέρουν να ρισκάρουν τα κερδίζουν όλα. Άλλωστε όπως λέω πάντα καλύτερα να μετανιώσει κανείς για αυτά που έχει κάνει παρά να μετανιώσεις για κάτι που δεν έκανες..
"Carpe Diem" λοιπόν ή αλλιώς "άδραξε την μέρα".

Λινα είπε...

Συμφωνώ μαζί σου stardust30 μου,
και όμως κάποιες φορές είναι δύσκολο να ακολουθούμε τις επιθυμίες μας, να ρισκάρουμε..
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία, και άλλοι που πριν κάνουν οτιδήποτε σκέπτονται και μετρούν τις επιπτώσεις..
Τέλος υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που ενώ αποφασίζουν να αρπάξουν κάθε ευκαιρία που τους δίνεται κάπου μετά το μετανιώνουν..
Ίσως κάτι φοβούνται, ίσως γιατί κάτι τους κρατά..

*Την καλησπέρα μου καλέ μου:-)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΩΡΙΣΑ.ΑΠΛΑ ΕΒΑΛΑ ΚΛΗΡΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΤΥΧΕ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΑ.ΟΛΟΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.

Λινα είπε...

Χμμ, δίκιο έχεις..
Ίσως πάλι όμως να μην βρίσκει και την δύναμη..

*Καλησπέρα σκρουτζάκο μου:-)

Υ.Γ.: Όσο για την ανάρτηση ούτε λόγος!! Αυτό έλειπε..Μην σε ανησυχεί καθόλου!!οκ??

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ ΟΤΙ ΣΕ ΚΑΛΩ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΟΥ;

Άθεος είπε...

Μπορώ να πω μετρημένα όλα στο blog σου. Ας είναι καλά εκείνο το σχόλιο στο stardust που με οδήγησε κοντά σου. Από τη μουσική που ακούει κανείς μπαίνοντας εδώ, πριν ακόμα διαβάσει κάτι, αντιλαμβάνεται τη δόνηση!

Λινα είπε...

Καλημέρα σκρουτζάκο μου!!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ καλέ μου για το δωράκι!!

Τιμή μου!!
:-) :-)

Υ.Γ. Το προηγούμενη σχόλιο, για κάποιο λόγο δεν το δημοσίευσε ο blogger.."χάθηκε", χίλια συγγνώμη!!:-(

Λινα είπε...

Καλημέρα καλέ μου Άθεε,
Με χαροποιεί που βλέπω ότι οι σκέψεις μου σας αγγίζουν..
Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σου, όπως και για τα καλά σου λόγια!
Ειλικρινά!!
:-)

Κούκος είπε...

Κάνε τη προσπάθεια (της συναρμολόγησης) με αγάπη και ανιδιοτέλεια. Kαι αν δεν δεις την εικόνα ξεκάθαρα, μη σταματάς. Ίσως ένα άλλο παζλ, πολύ πιο ενδιαφέρον και συναρπαστικό να σε περιμένει...

Ράθυμος είπε...

Όταν δεν είσαι σίγουρη για κάτι απλά ακολουθησε το ενστικτό σου! Είναι η κρυμμένη βαθία μέσα γνώση, που περιμενεί εκει για να την χρησιμοποιησεις!

tzonakos είπε...

Δεν παραδίνεσαι ολοκληρωτικά, δεν μένεις πίσω επειδή αμύνεσαι.
Προχωράς και τα κομμάτια του πάζλ θα δένουν συνεχώς και θα βλέπεις σχήματα και χρώματα.
Να σαι ευτυχισμένη να συμβαίνει αυτό αλλα εγω τουλάχιστον δεν αγχώνομαι οταν τα κομμάτια αργούν να δέσουν μεταξύ τους.
Ωραία σκέψη αγαπητή Λίνα.

Skouliki είπε...

Η ζωή είναι μια δυαδικότητα. Αποκαλύπτεται μέσω της ηθικής μας. Πάντα θα υπάρχει αυτό και το άλλο. Πάντα θα υπάρχει το καλό και το κακό...
Πάντα θα υπάρχει επιτυχία και πάντα θα υπάρχει αποτυχία...
Είναι η φύση του να είσαι άνθρωπος και του να ζεις το φάσμα της ανθρώπινης εμπειρίας...

Λινα είπε...

Καλημέρα Ράθυμε μου,
Σίγουρα το ένστικτο μας μπορεί να δώσει τις απαντήσεις που ψάχνουμε, υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να σε βοηθήσει, τότε τι γίνεται;
Στις περιπτώσεις εκείνες όπου όσο και να ψάχνεις δεν μπορείς να βρεις απαντήσεις τι κάνεις, που να στραφείς;

Λινα είπε...

Διαρκής μοιάζει η αναζήτηση Κούκε μου, όπως και η διαδικασία της αποκωδικοποίησης..
Και όσο κιαν προσπαθεί να αντέχει κανείς, έρχονται στιγμές που επιθυμεί να κάνει μια παύση, να σταματήσει..
Γιατί να μην είναι ξεκάθαρα όλα;
Γιατί να βασανίζουμε το μυαλό και την ψυχή;


*καλημέρα καλέ μου:-)

Λινα είπε...

Δεν παραδινόμαστε ολοκληρωτικά, μα χάνουμε κομμάτια του εαυτού μας σιγά σιγά, κομμάτια που δεν θα μας δωθούν πίσω ξανά..
Κομμάτια που συνδέοντας τα διαμορφώνουμε ξεκάθαρη εικόνα, που με το χρόνο και αυτή μοιάζει να χάνει την φωτεινότητα της..
Και το παζλ φτάνει κάποια στιγμή που πια δεν μπορείς να το συναρμολογήσεις μια και τα κομμάτια που λείπουν είναι πολλά..

*Την καλημέρα μου σου αφήνω tzonako μου:-)

Υ.Γ. Χαίρομαι όταν οι δικές μου σκέψεις αποτελούν τροφή για δικές σας:-)

tzonakos είπε...

Να ξερες πόσες φορές πάλεψα με τα "πάζλ" ...
Ξαναφτιάχνω, ξαναφτιάχνω, κι αντε πάλι ... και κατι λείπει κι άντε πάλι ... δεν μου το χανε πεί αυτό οταν ήμουν μικρός.

Λινα είπε...

Μιας διαρκούς δοκιμασίας που κανείς δεν μπορεί να σε διαβεβαιώσει για το αποτέλεσμα της ούτε και για τις συνέπειες..
Εμπειριών που θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα, μα και τον τρόπο αντιμετώπισης οποιασδήποτε μετέπειτα κατάστασης..

*Καλησπέρα σκουλικάκι μου..:-)

Λινα είπε...

Δεν έχεις άδικο tzonako μου,
Πολλές φορές βρέθηκα και εγώ σε αυτή την θέση..
Όλοι βρισκόμαστε..
Μα δυστυχώς ή ευτυχώς κανείς δεν μας "προειδοποιεί", κανείς δεν μπορεί να μας "προστατέψει"..
Είναι μαθήματα που πρέπει να μάθουμε μόνοι μας..

Skouliki είπε...

ναι ετσι ειναι ..εκει καταληγω

σημ. κυκλοφορει αυτο το βραβειο εχω θα κανω αναρτηση σχετικη την τριτη επειδη αρκετα παιδια με εχουν μεσα απλα σου λεω οτι θα σε προτεινω στους 8

Λινα είπε...

Εκεί καταλήγουμε οι περισσότεροι με τον καιρό σκουλικάκι μου..


Υ.Γ. Χμμ, μυρίζομαι αμοιβαία προσφορά..και εγώ "χρωστάω" μια σχετική ανάρτηση:οοps:

Skouliki είπε...

ωραια αλληλοχαιδευομαστε
αχαχαχ

καλησπερες


σημ...καλε πες ονοματα αυτο ειναι το νοημα

Λινα είπε...

:-P

KitsosMitsos είπε...

Η φωτογραφία είναι καταπληκτική. Δένει αρμονικά με το κείμενο.
Την καλησπέρα μου.

Λινα είπε...

Καλησπέρα kitsoMitso,
Χαίρομαι που σου άρεσε..

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια:-)